Salerno körfezine açılan dar ve derin bir vadiye konumlanmış, engin dağlara- kayalıklara- mimariye- güzelliklere ve tarihe sahip, Guney İtalya'da, salerno iline baglı bir güzellik Amalfi. Ve biz, Amalfi kıyılarındaki turumuzu, bugün burada noktalayacağız. Yani buralarda son günümüz 😌 O zaman keyfini çıkaralım.
Bugün de Sorrento' dan kalkan SİTA otobüslerinin sağ tarafında yerimizi aldık güzel manzaralar eşliğinde bir yolculuk için. Positano hakkındaki blogumu okumayanlar için tekrarlıyorum. Sorrento' dan Positano veya Amalfi' ye gidecekseniz otobüsün sağ tarafını, aynı yerlere Salerno' dan gidecekseniz otobüsün sol tarafını seçerseniz, inanılmaz manzaralar ve görsel bir şölen eşliğinde yaparsınız yolculuğunuzu.
Yolculuğunuz Sorrento' dan başladıysa, yaklaşık 45 dakika içinde Positano' ya- 1 saat sonra da Amalfi' ye ulaşıyorsunuz. Yolda geçen zamanı, kayıp zaman olarak düşünmeyin. O kadar güzel manzaralar eşliğinde, öyle yükseklerde ve öyle yeşilliklerde ilerliyorsunuz ki, yol ne zaman geçti anlayamıyorsunuz.
Buralarda yolculuklar hep böyle. Bir yerden diğer yere varmak için o kadar yukseklere tırmanarak virajli ve daracık yollardan ilerliyorsunuz ki. İşte o yollarda ilerlerken sizi korkudan uzaklaştıran tek etken, döndüğünüz her virajdan, girdiğiniz her tünelden çıkarken karşınıza başka başka renklerde, güzelliklerde çıkan doğa harikası manzaralar.
Bu kadar güzelliğin içinde bir kaç olumsuzluğun olması da normal herhalde. Mesela, yollar o kadar virajlı ki. İçiniz dışınıza çıkabilir. Örneklerini de gördüm maalesef. Bazılarımız gördüğü manzara karşısında coşkuyla hop oturup hop kalkarken, diğer bir tarafta başkasının "bitsin bu lanet yolculuk" diye içinden dualar etmesi çok olası. Bu yollarda araç kullanmak ise ayrı bir olay. Tam bir cambazlık işi. Öyle ki, otobüsümüz Amalfi' de durağa vardığında herkes kendi dilince birşeyler söylemeye ve şoförü alkışlamaya başladı 👏👏 Uçaklarda görmüştüm bu muhabbeti ama otobüs bir ilk oldu benim için.
Bizim Amalfi' yi ziyaretimiz, Ravello turu sonrası oldu. Ravello' dan Amalfi' ye üstü açık tur otobüsüyle inerken aniden indiren yağmur sayesinde keyifli zamanlar yaşadık. Buradakiler bu duruma hazırlıklı olmalı ki, yağmur başladığı gibi araç kaptanı sıklemen pembesi yağmurluk paketlerini arkaya uzattı. Elden ele dağıttık. Tabi biz paketleri açıp giyene kadar yağmurdan da nasibimizi aldık ve bağırış- çağırış- kahkahalar arasında rampa aşağı Amalfi' nin merkezine giriş yaptık. İnsanlar mağaza saçakları altına sığınmış yağmurun geçmesini beklerken biz birden pembe pembe görüş alanlarına girince abartısız herkes gülmeye ve el sallamaya başladı bize ☺
Tur otobüsünden inip bizde bir kafeye sığındık. 5 dakika sonra sanki hiç yağmur yağmamış gibi her yer günlük güneşlikti ve bizde vurduk kendimizi yine bilmediğimiz sokaklara. Bu kadar doğal güzelliğin içinde birazda tarih tadı alalım diye St. Andrea Katedrali ni dolaştık. 1065 yılında Konstantinapolis' de ( İstanbul) yapılan görkemli bronz kapılarıyla guzel görünen bu katedralin içini dolaşmakta ayrı bir huzur veriyordu insana.
Yolculuğunuz Sorrento' dan başladıysa, yaklaşık 45 dakika içinde Positano' ya- 1 saat sonra da Amalfi' ye ulaşıyorsunuz. Yolda geçen zamanı, kayıp zaman olarak düşünmeyin. O kadar güzel manzaralar eşliğinde, öyle yükseklerde ve öyle yeşilliklerde ilerliyorsunuz ki, yol ne zaman geçti anlayamıyorsunuz.
Buralarda yolculuklar hep böyle. Bir yerden diğer yere varmak için o kadar yukseklere tırmanarak virajli ve daracık yollardan ilerliyorsunuz ki. İşte o yollarda ilerlerken sizi korkudan uzaklaştıran tek etken, döndüğünüz her virajdan, girdiğiniz her tünelden çıkarken karşınıza başka başka renklerde, güzelliklerde çıkan doğa harikası manzaralar.
Bu kadar güzelliğin içinde bir kaç olumsuzluğun olması da normal herhalde. Mesela, yollar o kadar virajlı ki. İçiniz dışınıza çıkabilir. Örneklerini de gördüm maalesef. Bazılarımız gördüğü manzara karşısında coşkuyla hop oturup hop kalkarken, diğer bir tarafta başkasının "bitsin bu lanet yolculuk" diye içinden dualar etmesi çok olası. Bu yollarda araç kullanmak ise ayrı bir olay. Tam bir cambazlık işi. Öyle ki, otobüsümüz Amalfi' de durağa vardığında herkes kendi dilince birşeyler söylemeye ve şoförü alkışlamaya başladı 👏👏 Uçaklarda görmüştüm bu muhabbeti ama otobüs bir ilk oldu benim için.
Bizim Amalfi' yi ziyaretimiz, Ravello turu sonrası oldu. Ravello' dan Amalfi' ye üstü açık tur otobüsüyle inerken aniden indiren yağmur sayesinde keyifli zamanlar yaşadık. Buradakiler bu duruma hazırlıklı olmalı ki, yağmur başladığı gibi araç kaptanı sıklemen pembesi yağmurluk paketlerini arkaya uzattı. Elden ele dağıttık. Tabi biz paketleri açıp giyene kadar yağmurdan da nasibimizi aldık ve bağırış- çağırış- kahkahalar arasında rampa aşağı Amalfi' nin merkezine giriş yaptık. İnsanlar mağaza saçakları altına sığınmış yağmurun geçmesini beklerken biz birden pembe pembe görüş alanlarına girince abartısız herkes gülmeye ve el sallamaya başladı bize ☺
İnsanı şaşırtan, hayran bırakan ince bir işçilikle, titizlikle, özenle yapılmış bu yapıyı huşu içinde dolaştıktan sonra dışarı çıkıp katedralin merdivenlerinde oturduk bir çok kişi gibi. Katedral, şehre hakim bir konumdaydı ve hem dinlenmek hem de şehri gözlemlemek için merdivenler idealdi. Kentin önemli yapılarından biri olan ve bugün otel olarak kullanılan Kapuçin Rahibeler Manastırı da, katedrale bitişik konumdaydı.
Aslında Amalfi beni bir konuda hayal kırıklığına uğratmıştı. Mimarisi, binaların konumu ve ortamı çok güzeldi fakat binalar yakından oldukça bakımsızdı. Eski ve dökülmüş badanası gözümü rahatsız etmişti. O kadar siesta yapıp yan gelip yatacaklarına, evlerini de boyasalar ya diye düşündüm sıkça. Sonrasında duydum ki, binaların tarihi özelliği bozulmasın diye badana yapılmıyor, sadece tazyikli su ile yıkanıyormuş. Bilemiyorum ne kadarı gerçekti.
Amalfi lyüzyıllar öncesine dayanan mimarisi ile hantal görünümlü ve kalabalık bir sahil kasabasıydı. Positano ve Ravello' ya yakınlığı nedeniyle Güney İtalya tatili için Amalfi bir merkez konumundaydı. Bu nedenle şehre kargaşası yansımışt Ne kadar nazik insanlar diye düşündüğüm İtalyanlar hakkındaki düşüncem, Amalfi' de otobüs kuyruğunda çıkan sıra kapma tartışmasıyla darbe aldı. Güzel olduğu kadar sert bir dil olan İtalyanca normal konuşurken bile tartışma gibi dururken , siz düşünün artık tartışmaya dönünce ne hal aldığını 🎧
Güney Italya' da, gezdiğim yerlerin hiç birinde trafik ışığı olmadığını hayretle fark ettim sonrasında. İnanılmaz bir hassasiyet vardı yayalara karşı. Araçlar hemen duruyor ve size yol veriyordu. Yani siz hep kırmızı ışıksınız onlar için :-) Bu nedenle kendinizi sakınmadan, dikkatiniz dağılmadan özgürce sokaklarında dolaşıyorsunuz.
İnanılmaz güzel kumsallara sahip olan Amalfi' de yapılacak en keyifli şey sanırım gündüz sahilde, gece merkezde vakit geçirmek olurdu. Zira buranın ne gecesini görmeye, ne de herhangi bir kumsalında keyif yapmaya vakit var. Tek günlük ziyaretlerde maalesef en büyük sıkıntı bu. Bir seçim yapmak zorundasın. Ya şehri dolaşacaksın- ya da gidip güzel bir kumsalda güneşi batıracaksın. Benim tercihlerim her zaman şehri dolaşmaktan yana oldu. Ve bu tatilleri, buraların gecesini görmeden- denizine girmeden bitirdiyseniz, bitmedi demektir. Madem ki denizine giremedik, o zaman bir kaç ünlü plajını birlikte dolaşalım. Fikrimiz olsun bir sonraki sefer için 😉
Marina Grande Beach
Castiglione beach
Atrani Beach
Bugün Amalfi kıyılarındaki son günümüzdü. Ama tatil henüz bitmedi. Burdan halhal gibi bir şerit çizerek çizmenin tam topuğuna. " Bari" ye gidiyoruz" yarın. Orada buluşalım mı ?:-)))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder